Yolculuğa çıkmaya karar verdiğimden beri aklımda hep ama hep Hindistan‘a gitmek vardı. Bu istek Malezya’da yaşayan Hintlileri tanıdıkça daha da artmıştı. Aslında Hindistan‘a kesin olarak gelmeye Malezya’da karar verdim diyebilirim. Karar verdiğim andan itibaren de araştırmalarıma başladım, Hindistan’a seyahat etmiş insanlardan nelere dikkat etmem gerektiğine dair tavsiyeler istedim. Ama işler daha da karışmaya başladı çünkü biri bu ülkeye aşık olduğunu söylerken bir diğeri lanet ediyor aman aman sakın gitme diyordu. Aklım iyice karıştı, anlatılanları dinledikçe yalan yok ilk defa bir ülkeye girerken çok gergindim.
Hindistan’a Katmandu’dan bindiğim otobüsle giriş yaptım. Nepal beni Hindistan’a hazırlar diye bekliyordum ama sınırdan geçer geçmez iki ülke arasındaki kocaman farkı görebiliyordum. Dışarıda olan bitenin Nepal ile alakası yoktu 😀 Bir ülkeye karadan giriş yaptığınız zaman böyle oluyor işte, sanki zaman makinesinin içinde bir anda başka bir boyuta geçmiş gibi hissediyorsunuz. 24 saat sonunda Katmandu’dan Varanasi’ye varabildim, otobüsten inerken hala çok gergindim ve etrafımda devam eden hayat diğer gördüğüm hiçbir yere benzemiyordu. Yolun ortasında öylece durmuş bir inek, sanki yolda inek yokmuşçasına akmaya devam eden bir trafik, yanımdan telaş içinde koşturan domuzlar, yol kenarında işeyenler, insanlar yola işemesin diye yapılmış halka açık pisuvarlar, kadınlı erkekli bir grubun öylece durup beni izlemesi… Tüm algılarımı kapatıp kalacağım yere en hızlı şekilde ulaşmak istediğimi hatırlıyorum. Yargılamak, kafamın içindeki diğer insanların yaşadığı Hindistan tecrübelerini dinlemek istemiyordum. Otel’e ulaşıp bir süre kendime geldikten sonra tekrar dışarı çıkmaya karar verdim ve o anda itibaren benim için çoğu şey değişmeye başladı. Çünkü her zaman yaptığım gibi yargılarımı ve iç sesimi susturmuştum ve eğer Hindistan’da bu neden böyle sorusunu sormaya başlarsanız bu ülkeyi gerçekten deneyimleme şansınız kaçırmış olursunuz. Bazı ülkeleri anlamak için bazen kendinizi sadece teslim etmeniz gerekir. Bende tamamen kendimi Hindistan’a teslim ettim.
Varanasi‘nin labirentli sokaklarını gezerken birçok farklı insanla tanıştım. Paramı almak için her türlü taklayı atanlar, yolda öyle yürürken yalnız mı geziyorsun Facebook’tan ekleşelim mi diyenler, sadece iletişim kurmak ve sohbet etmek isteyen insanlar… aklınıza gelebilecek her türlü insanla karşılaştım. Ama eğer turist tuzaklarını biliyorsanız ve olması gerektiğinden biraz daha gözünüzü olan bitene açarsanız sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum. Hindistan’daki iç içe geçmiş aile yaşantısı ve aynı zamanda kültürlerinden dolayı da insanlar size yakın durmaktan, ve sizi izlemekten hoşlanıyor. Buna alışmanız ve görmezden gelmeniz lazım. Mesela Varanasi’de bir süre Ganj nehrinde yıkanan insanları izlerken birkaçıyla göz göze gelip birbirimize gülümsedikten sonra yavaş yavaş etrafımı sardılar, gülüşmeler şakalaşmalar arttı, ellerime dokundular (yakın durmayı sevdiklerini söylemiş miydim?) beraber fotoğraf çekilirken sarılmayı ihmal etmediler 🙂 Yani insanların size kendini açabilmesi için sizin de o denli onlara rahat yaklaşabilmeniz lazım. Aslında bu sadece Hindistan’la da ilgili değil, sizin ne kadar iletişime ve farklı kültürlere açık olmanızla da alakalı.
Uyarmam gereken bir diğer nokta ise midenizi bozmaya hazır olmanız gerekiyor 🙂 Çünkü bizim alıştığımız hijyen detayı burada es geçilmiş. İster sokak yemeği yiyeyim ister restoranda yemek yiyeyim midemin halay çekmediği bir gün bile hatırlamıyorum. Bu yüzden yanınızda ilaç bulundurmayı ve bol bol su içmeyi ihmal etmeyin. Kapalı şişe su almanız gerektiğini söylemiş miydim? Cam şişede bir içecek aldınız diyelim pipet kullanmayı ihmal etmeyin. Aşı konusu ise, Asya’ya gelmeden önce aşılarımı yaptırmıştım bunun dışında Hindistan için özel bir aşı vurdurmadım, hiçbir sorun da yaşamadım.
Bu ülkede en rahat trenle yolculuk yapacaksınızdır. Zaten Hindistan’da seyahat etmenin en ucuz yöntemi de yine tren kullanmak. Ama burada yolculuk yaparken planlarınızı çöpe atmanız gerekiyor çünkü Hint saati sizin kafanızdaki planlara göre işlemiyor. Tren 10’da gelecek diyebilirler ama muhtemelen en az 1 saat geç gelecektir. Bir Hintli size 5 dakika diyorsa daha uzun süreceğine emin olun. Shanti, shanti 🙂 Hindistan size olabildiğince yavaşlamayı öğretecek. Böylece anınızdan zevk almayı öğreneceksiniz 😉 Ayrıca kültürü, insanları ve günlük hayatı en rahat bu şehirlerarası yolculuklarda tanıyacaksınız. Jaipur’dan Jaisalmer’e gitmek için yataklı trene bilet almıştım (13 saatlik bir yolculuktu) ve en üst yatağa yer aldığımı düşünürken en alttaki yatağa bilet vermişlerdi ve bunu trene bindiğimde fark ettim. Bende herhangi bir üstteki yatağa yerleştim ve sahibini beklemeye başladım. Gelen kişiye açıklamamı yaptıktan sonra bana gayet sakin bir şekilde “Tamam kızım sen burada uyu” dedi ve gitti, normalde başka bir ülkede bunu yapsan terslik yapma ihtimalleri çok yüksekken hiçbir zorluk yaşamadım.
Ve mesela yine şehir değiştirdiğim bir otobüs yolculuğunda yanımda oturan kadın bana bindisini (hindu kadınlarının alınlarının ortasına – üçüncü göz üzerine – kondurdukları enerjiyi koruduğu ve konsantrasyonu güçlendirdiği takı) hediye etti. Burası çok kalabalık bir ülke, her kesimden insan var. Yerde yatan onlarca insan da, taşa ibadet edeni de, hiçbir beklentiye girmeden yardımcı olanı da… Ama genel olarak insanlar yardımsever, ılımlı ve saygılı. Başka ulustan insanları bu ülkeye koysanız muhtemelen kaos çıkar ama buradaki insanlar düzensizlik içerisinde bir düzen kurmuşlar ve gerçekten birbirlerini sevmeyi öğrenmişler. En önemlisi de bu, Hindistan’da geçirdiğim iki ay boyunca sevginin ne demek olduğunu daha yakından tecrübe ettim.
Yine unutamayacağım bir örnek, Kerala‘da bir tapınak kutlamasına denk geldim ve meraklı meraklı içeriyi izlerken hemen yanıma biri gelip aç mısın deyip cevabımı beklemeden beni yemek verilen yere götürdü. Kalabalığın içerisinde bana bakıp kıkırdaşan insanlar, ye ye bol bol ye dercesine sürekli tabağımı dolduranlarla mükemmel bir an yaşamıştım.
Özet olarak böyle, Hindistan’da yaşadığım, gördüğüm ve hissettiğim onca şeyi buraya sığdırmam mümkün değil. Bu ülkeye tekrar tekrar geri döneceğimi biliyorum, aşık oldum bir kere 🙂 Korkularınızı, yargılarınızı, diğer insanların edindiği tecrübeleri bir kenara bırakın ve kesin bu ülkeyi tecrübe edin. Hindistan’a gelin hatta kadın başına gelin! Hindistan beni çok mutlu etti, sizi de edecektir eminim 🙂
