Hayatımda ilk defa bir arabam oldu ve hayatımda ilk defa sahip olduğum arabamın içinde uyuyorum. Arabanın içinde uyumak için aldığım yatak o kadar rahatmış ki şu an bile bu duruma şaşırıyorum. Bebekler gibi uyanıp işe başlamayı umut ettiğim tarlaya doğru yola koyuluyorum. Günde en fazla 4 saat gönüllü olarak çalıştığım çiftlikler olmuştu. Ancak şu an gittiğim yerde sabah 7, öğleden sonra 5’e kadar sadece 30 dakika öğle yemeği arası, sabah 10 dakika ve öğleden sonra 10 dakika mola vererek çalışacağım. Kulağa zor geliyor biliyorum, ancak mutfakta uzun saatler ayakta çalışmış biri olarak bu durum beni korkutamaz! Aksine mutfakta çalışmak ile karlılaştırdığım zaman stressiz, doğanın içerisinde yeni bilgiler öğrenerek geçireceğim saatler zevkli bile geliyor. Yeni Zelanda’ya gelir gelmez de restoranlarda iş aramamamın en büyük nedeni de bu zaten, stresten bir süre olabildiğince uzak olabilmek ve farklı tecrübeler de edinebilmek. 15 dakika sonra tarlaya ulaşıyorum ve oranın yöneticisi olan Hitchy’nin yanına gidiyorum.…