Dağ aşığı bir insan olduğumu 27 yaşında fark ettim. Mesela aylarca Himalayaların fotoğraflarıyla yatıp kalktım, ulaşmak için bütçe hesaplamalarıyla, ona ulaşmış insanların paylaştığı fotoğraflarına bakmakla geçti birkaç ayım. Orta Asya’ya ayak basmaya karar verdiğimde ise Pamir Highway’i geçmek şart olmuştu. Pamir Highway, Oş’ta biten, başlangıcıysa Afganistan Mezar-ı Şerif veya Tacikistan Duşanbe’de kabul edilen ve resmi adı M41 olan bir yol. Fotoğrafını görür görmez tamam dedim, işte bu. Buraya gidiyorum. Ama nasıl? Yolu oralara düşmüş birçok arkadaşım vize almakta zorlandıklarından bahsetmişlerdi. Ama şansıma bu durum geçen seneye kadarmış, bu sene internetten başvurarak kolaylıkla vize alabiliyoruz. Araştırmaların sonucunda öğrendim ki Pamir Yolunu (M41) geçmem için iki şeye ihtiyacım var; birincisi Tacikistan vizesi, ikincisi ise – Pamir özel bir bölge olduğu için – GBAO izni. Bunların ikisini de internet üzerinden alabilmek işlerimi oldukça kolaylaştırdı. Peki, Tacikistan vizesini nasıl aldım? Öncelikle aşağıda linkini verdiğim Tacikistan’ın online vize alma sitesine giriyorsunuz, ana sayfada gösterilen adımları takip ederek işleminize…
5. Gün Bugün Pamir yolunda 5. günümüz. Dün gece Alichur’dan Khorog’a tam 10 saatte geldik, normalde yol 3 saat sürüyor ancak 3,5 saat bekledikten sonra ancak bir tıra…
3. Gün Karakul köyünden sonraki durağımız buraya 133 km uzaklıktaki Murghap köyü. Aslında köy demek doğru olmaz, burası Murghab bölgesi olarak geçiyor. Karakul’dan ilerisine bir süre yürüyelim dedik…
1. ve 2. Gün: Bir çılgınlık yapıp Burak’la Tacikistan Pamir yolunu otostopla geçmeye karar verdik. Aslında ilk başta kulağıma o kadar da çılgınca gelmemişti. Ta ki yoldan ortalama 4 saatte bir araba geçtiğini anlayana kadar. Osh’tan Sary Tash’a otostopla gitmek çok kolaydı zaten yolun çoğunu Tırcı bir amcayla yaptık, gülünce gözleri kaybolan amcalardan 😀 Bir ara acıktı tırcılara özel yol kenarı bir lokantada durdu. Çorba istemiştim ama onun yerine et suyuna dana kolu getirdiler. Hala şoktayım. Akşam 3170 metredeki Sary Tash’ta bir ailenin bahçesine çadırımızı kurduk. Ben hayatımda böyle rüzgar görmedim arkadaş ama neyse ki evin tatlı ve çat pat İngilizce bilen kızı akşam çadıra etli çorba vey çay getirdi de içimiz ısındı. Ertesi gün Sary Tash’tan yola koyulduk nefes kesici manzaraya karşı yürüdük, yürüdük. Bir ara köylü kadınlardan biri elimize kurut tutuşturdu (kurutulup top haline getirilmiş yoğurt ve inanılmaz tuzlu). Tacikistan sınırına ulaşmak için kaç km yol yürüdük saymadım.…